Noko av det som avveik mest frå forventningane mine då eg kom til Kamerun, var mobilane. Alle har mobil. Men ikkje misforstå; dei har sjølvsagt ikkje råd til å bruka den. Dei berre har den. Og dei har ikkje fasttelefon - det er eit steg i utviklinga dei glatt har hoppa over, saman med VHS-spelarar og andre tunge omvegar me i Noreg har vore innom for å komma der me er i dag.
Poenget med dette innlegget, er at eg no endeleg har fått meg kamerunsk mobilnummer. Det er som følgjer: 00237 94987125.
Eg hadde hatt mitt nye nummer i ca ein time, då telefonen min byrja å ringa. Dette fann eg svært merkelig, sidan eg ikkje hadde fått tid til å gi ut nummeret til nokon. Men eg svara då med eit norsk "hei" (sidan eg strengt tatt hadde publisert det på facebook), og i andre enden snakka det i veg på baya, fulani, samba eller eit anna språk eg ikkje forstår. Eg håpar verkeleg det ikkje var fransk, då er nok læringskurva mi endo slakare enn eg trudde.
Då same nummeret hadde ringt både 2 og 3 gonger (eg eg fleire gongar hadde prøvd meg på "bonsoir" og "je ne comprends pas") byrja eg å verta litt bekymra for om nokon verkeleg prøvde å ha tak i meg. Så eg spurte Sandra om det fantes noko internettside der eg kunne slå opp kamerunesiske nummer. Då fekk eg følgjande svar: "Men det er jo ikkje noko vits i. Dei slår jo berre nummer. I staden for å ringja opplysninga. Dei tykkjer det er gøy."
Hei.
SvarSlettEndeleg fann eg sida di. Har vore i bildealbum frå huset ditt, - fann du ikkje tette boksar til toroposane?
Ønsker deg eit godt år.
Dagny